Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nunc vides, quid faciat. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Duo Reges: constructio interrete. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina.

Dabit hoc Zenoni Polemo, etiam magister eius et tota illa gens et reliqui, qui virtutem omnibus rebus multo anteponentes adiungunt ei tamen aliquid summo in bono finiendo.
Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.

Sin autem voluptatem putat adiungendam eam, quae sit in
motu-sic enim appellat hanc dulcem: in motu, illam nihil
dolentis in stabilitate-, quid tendit?
Quid vero?
Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.
Bork
Quid, de quo nulla dissensio est?
Quid vero?
Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest;
Bork
Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem;
Moriatur, inquit.
Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?
Nulla erit controversia.
Perge porro;

A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas.

Rationis enim perfectio est virtus; Quonam modo? Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Minime vero, inquit ille, consentit.

Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Tum ille: Ain tandem? Primum quid tu dicis breve? Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Quae similitudo in genere etiam humano apparet.

  1. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.
  2. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.
  3. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.
  4. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam?